Gedicht door Willem Pieterz Moerman, 1648

Dit gedicht (afkomstig van het schilderij in Rotterdam met het wapenschild van de familie) geeft kort de komst van de Moermannen naar Nederland weer: de vlucht uit Blankenberge voor de katholieke Spanjaarden, en de aankomst als 14-jarige jongen in Nederland, terwijl de rest van de familie dit niet overleefde.

AanDactige OverDenkinge Over Myn WederVaren
In deze Bedroefde, Lydende en Strydende Weerelt

Als Spaans freet gespuis heel Vlaanderen gingh kwelle,
Zoodat geen leeuw hem in't freets(t)e mogh aanstelle,
Zoo heeft daarboven nog ons honger zware plage,
Daar bij nog zware pest schiere (g)eslaage.

Ik die was jong geyaard, moest vluchten door dees nood,
Zogt mijn ieudig hert te vrije van den dood.
Ik ben in Holland geraakt, God heeft mij hier gegeven,
Bevrijd van straf en nood, genoeg om wel te leven.

Maar (he)laas, mijn gans geslagt is door dees nood verdreven,
Dat nooit een straal daar van in't minste us verschenen.
Joseph die was verkogt en buitenlan(d)s verdreven,
Maar echter zijn geslagt is in't licht gebleven.

Mijn stam en afkomst was eertijds genaamt Moorman;
Dit is't meest wat mij hier van heugen kan.
Terweil ik op't (Y)land mijn woning nam met zorg,
Zoo kreeg ik hier nogtans de Van: Van Blankenburg.

Maar omdat mijn afkomst niet blijve zou vergeten,
Zoo gaat men mij Moerman Van Blankenburg heeten.
God geve, dat ik Moerman van Blankenburg sweven
In's hemels Blankenburg bij God in ewigh leven.

********

Daarboven op een rand een engelkopje met de woorden: "Souckt dat boven is" en beneden een engelkopje met de woorden "Niet dat beneden is".

Poem translated from 'The Old Dutch language' in 1997 by Cornelis (Keith) Moerman {1925}, taken from his book "The Moermans in Australia" (of which I do not have a copy myself). Background: only one Moerman (Willem Pieterszoon) survived the Spanish occupation of Flanders, and fled at age 14 from Blankenberge (a town in Flanders, literally either 'White Mountain' which can refer to the dunes, or 'White Castle', as reflected in the shield: the white or silver tower). He fled to the Netherlands, and basically converted an uninhibited island near Rotterdam to the island 'Blankenburg', where he lived as farmer/landowner.

DEVOUT ¹) REFLECTIONS OF MY EXPERIENCES
IN THIS SAD, SUFFERING AND STRUGGLING WORLD.

When cruel Spanish rabble came to torment our Flander's land,
So bad, not even a lion dared to oppose this ruthless band.
And hunger struck, -a painful suffering as well-,
Then struck the deadly pestilence; in all: made life too difficult to tell.

I still was young, and fled from this distress,
And sought to free my heart from all this painful death.
I came to Holland, and God was so gracious to give
-set free from persecution and disease- enough for me to live.

But alas, my whole family was swept away, because of allthis pain.
And not a trace of life has ever found their name.
Joseph was sold, and also driven from land and kin.
However, his family and origin preserved for the ages, and even written-in.

From former days I know that MOORMAN was my name of origin and clan.
But that's the most and all, I still remember then.
While I settled on the 'the Island' with trepidation,
Yet here it was I got the 'van': VAN BLANKENBURG as identification.

But that my roots would not be lost in history and time,
I was given MOERMAN VAN BLANKENBURG as name for all those who are mine.
Grant God that I, Moerman van Blankenburg, may come to be
In 'Heaven's Blankenburg' to dwell with God for all eternity.

***********

¹) 'Devout' is the translation for the old-Dutch word 'aandachtige'. Information received indicates that the word 'aandachtige' did have a religious, devout overtone.