Dorpjes van Klei

Planeetsegment?

Al een tijdje ben ik bezig met deze huisjes, ondertussen zelfs dorpjes, van klei. Een mix tussen invloeden van reizen, SF beelden, en eigen fantasie. Begonnen met kleine bouwseltjes met restjes klei, groeiden de bouwwerken uit tot complete dorpjes. Ja, het is priegelwerk... maar het verveelt niet echt snel, lekker om je hoofd leeg te maken terwijl je handen aan het werk zijn. Geen voorop gemaakt plan, maar gewoon doorbouwen.

Het is niet altijd nodig keramiek te glazuren, deze dorpjes zijn gemaakt van ongeglazuurde klei. De klei wordt eerst als altijd 'biscuit' gebakken op 950 graden, vervolgens heb ik met metaaloxides (met name mangaanoxide voor zwart, en ijzeroxide voor rood) wat kleuraccenten aangebracht. Vooral de zwarte mangaanoxide laat de structuur van de klei beter uitkomen. Daarna is de klei op 1250 graden gebakken ('steengoed').

Rechts een detail. Het geheel is zo'n 60 cm hoog (inclusief sokkel). Tip voor andere keramisten: voor dit soort natuurlijke vormen moet je niet moeilijk doen met de sokkel. In dit geval is het een steen uit een tuincentrum, waar ik met een steenboortje in mijn boormachine zelf een gat in heb geboord (neem dus niet te harde steen). IJzeren pin er in, en het beeld kan er op. Mogelijk moet je wel nog iets aan de onderkant doen, tegen krassen en tegen wiebelen. En, zorg dat het gewicht in verhouding is met het beeld, je wilt niet dat het omvalt!

Kubuswoningen

Niet mijn eerste kubus, maar wel de meest recente, zo'n 25 cm hoog. Het geheel doet wat Indiaans of Zuid-Amerikaans aan. Is geen opzet (maar ik heb er ook niets op tegen), maar is het resultaat van stapje voor stapje zo'n dorpje bouwen. Ik vermoed dat dat daar in het groot hetzelfde gaat, en dat dat de herkenning levert...

De kubus is van 'plaatwerk', platgerolde lappen klei waar ik vierkanten heb gesneden, en met slib aan elkaar heb geplakt (een van de basistechnieken in keramiek). Het stukje met de huisjes heb ik eerst los gemaakt, en aan het einde (toen de klei nog wel wat vochtig was) ook met slib in de kubus gemonteerd.

Altijd langzaam laten drogen (plastik zak erover)! Anders drogen en krimpen de details sneller dan de grote stukken, en krijg je spanning door krimpverschillen. Met bakken breken de details dan af, of krijg je scheuren.

De bewoners

En, bij huisjes horen natuurlijk ook bewoners... Ik was bezig met structuren; in dit geval heb ik lappen klei uitgerold op een grof-geweven badmat. De lappen klei opgerold, en dat leken wel mensfiguren: hoofdjes gemaakt en er in gezet. En, ook hier weer een steen uit een tuincentrum als sokkel (ook met ijzeren pinnen, zodat de figuren niet omvallen).

In de detailfoto hiernaast is de structuur van de mat beter te zien. De driehoekjes bovenaan de middelste tooi zijn de draadjes van de kwastjes die aan het kleed vastzaten (gingen steeds in een groepje naar een knoop/kwast), die met het uitrollen in de klei drukten. Ik heb de structuren duidelijker gemaakt door er gekleurde pigmenten in te spoelen (blijven in de groefjes zitten)