I/O
De computer moest natuurlijk ook communiceren met de buitenwereld (en dan
bedoel ik niet beeldscherm/toetsenbord, maar echt draadjes naar binnen en
buiten om er andere circuits op aan te sluiten: de inputs en outputs,
kortweg I/O). Tegenwoordig zou je zoiets via USB doen, maar dat was er
nog niet... Op de CPU kaart zat een aantal I/O chips, met name twee 'PIAs'
(Parallel Interface Adaptor) type MC6821 voor parallele I/O, en een 'ACIA'
(Asynchronous Communications Interface Adaptor) type MC6850 voor de seriële
I/O.
PIA: Parallel Interface Adaptor
Iedere PIA heeft 20 I/O lijnen (twee groepen van 8, plus 2x2 losse lijnen om
bijvoorbeeld interrupts te genereren). Van een PIA werd een gedeelte van de
lijnen voor het systeem gebruikt (bijvoorbeeld toetsenbordaansluiting), de
andere PIA was vrij voor de gebruiker. Op deze heb ik mijn I/O kaart
aangesloten. Deze kaart bevat een aantal opto-couplers (de grijze blokjes, met
een LED-lampje en een lichtgevoelige diode, die zo signalen konden doorgeven
zonder elektrisch contact), die voor een scheiding tussen de computer en de
aangesloten apparaten zorgde: als er iets mis ging met een experiment bleef de
computer tenminste heel...
Hierop sloot ik mijn experimenten aan. Bijvoorbeeld mijn zelfgemaakte
diascanner (een lange arm met lichtgevoelige cel op een karretje, die zo een
geprojecteerde dia scande), of de zelfbouw-plotter met stappenmotoren. Ook de
robotjes op de stand van de Forth groep op de
HCC-dagen werden hiermee aangestuurd.
ACIA: Asynchronous Communications Interface Adapter
De ACIA is bedoeld voor seriële communicatie, en werd oorspronkelijk
gebruikt voor de cassette-recorder interface voor opslag en laden van
programma's. Maar daar ik na een tijdje floppy disks had, was dat eigenlijk
niet meer nodig. Ik heb dus de ACIA hergebruikt voor een RS232 seriële
interface, voor aansturing van een (ook weer zelfgebouwd) 300 Baud modem. Toen
waren modems nog simpel, eenen en nullen werden simpelweg door verschillende
toontjes doorgefloten. Helaas heb ik dat modem niet meer, was 'fraai' in een
sigarenkistje ingebouwd. Via het modem kon ik (als student) op de universiteit
in Utrecht op het CDC supercomputer inloggen, en de daar aanwezige printers
gebruiken (Wouw, een computer van ?000 Euro, met een printer driver van ?000000
Euro). Later, zo rond 1985, heb ik zelf een dot-matrix printer verdiend, was
toch handiger. Ook aan te sluiten op de seriële poort.
Ook de verbinding met bijvoorbeeld bulletin boards, de voorloper van internet, werd via zo'n
modem gedaan.
Zoals gemeld: op de PIA was ook het ASCII toetsenbord aangesloten. Ook uit
de dump... Zeer degelijk en praktisch onverwoestbaar, met
reed-relais/magneetjes, alleen zonder kast. Is nooit echt iets moois omheen
gekomen, is altijd bij de huidige kartonnen behuizing gebleven..
|